Wij leven in een moeilijke en donkere periode. Wij zien misschien alleen de schaduw van iets dat zo klein en kwaadaardig is, iets wat buiten onze macht ligt. Ik moet zelf denken aan de kleine slangen in de woestijn, toen Mozes met het volk in de woestijn verbleef. Iets zo kleins kan tot de dood leiden, de slang van het Corona-virus.
Door dit virus zijn we in ons land en in de hele wereld alert geworden. Er wordt heel veel gesproken over de zorg, gezondheid, economie en het werk. Op alle fronten worden maatregelen genomen, ook in onze kerk.
Wij maken voor het eerst, denk ik, in de hele geschiedenis van Nederland (of van de wereld) mee, dat de missen op zaterdag of zondag niet als kerkgemeenschap samen gevierd kunnen worden. En het grootste feest van het jaar Pasen, met alle vieringen van Palmzondag, Witte Donderdag , Goede Vrijdag en zelfs de Paaswake kunnen we niet samen vieren. Dat is nog nooit eerder gebeurd, dat was tot nu ondenkbaar. Maar dit jaar is alles anders en is het een jaar met een grote beproeving.
Misschien komen er veel vragen: waarom dit, waarom dat? Wat zal er met mij gebeuren, met mijn gezin? Zo vele vragen die ons aan het wankelen kunnen brengen.
Dit is een tijd waar wij meer dan ooit ons naar elkaar kunnen richten, er is zeker Iemand die weet en zelf ervaren heeft dat je in je lijden niet alleen bent. Dat er Iemand met ons is en ons wil leren kracht en troost te vinden. Deze Iemand is meer dan een premier, politicus, dit is God zelf, deze man is Jezus Christus.
Dit is absoluut een tijd waarin wij Hem beter kunnen leren kennen. Op Hem vertrouwen, vragen aan Jezus – zoals de Samaritaanse vrouw het vroeg – ‘Heer, geef mij van dat water, dan zal ik geen dorst meer hebben en hoef ik hier niet telkens te komen putten.’ (Joh. 4, 15).
Het water is het teken van ons doopsel, een teken van leven. Hij wil ons van Zijn levende water geven. Dat is Zijn kracht, zijn Geest, Zijn liefde. Deze liefde, die op het kruis is gestorven en ons heeft vergeven. Want Hij is daar niet gebleven, nee, Hij is verrezen en zo heeft Hij Zijn verrijzenis aan ons gegeven. Dat is de zekerheid voor ons, ook in deze tijd. Wij kunnen samen met Hem hetzelfde ervaren in deze moeilijke periode. Hij wil ons vanuit het donker brengen naar het licht, van de dood naar het leven. Van onrust naar de rust, naar de vrede.
Wij weten niet wat er zal gebeuren, de enige zekerheid die wij kunnen hebben is dat wij niet alleen zijn. Dat wij ook aandacht voor de anderen hebben, door middel van een belletje of een WhatsApp bericht. Daarom is het gebed als kerkgemeenschap heel belangrijk. Ik roep u op om voor elkaar te bidden, waar dan ook, in de kerk, thuis, auto, op de boot, op uw werk. Op deze manier kunnen wij elkaar helpen, steunen en onderling verbonden zijn.
Wij staan nu midden in de Veertigdagentijd. Juist nu, op weg naar Pasen die wij dit jaar op een bijzondere manier zullen vieren. Maar met dezelfde overtuiging! Wij zullen samen met Jezus Christus verrijzen!
Ik wens jullie veel zegen en kracht, en bid voor elkaar.
Ivan